چرا باید دشمن خود را دوست بداریم؟
تاریخ انتشار: ۳۰ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۱۲۳۴۲
علی سلیمی: آرزوی موفقیت برای دشمنان ممکن است برای برخی به عنوان یک تعهد اخلاقی یا ایده‌آلی دست‌نیافتنی تلقی شود. اما جدای از این مسائل می‌تواند فوایدی برای شما داشته باشد.
این حرف که شما باید دشمنان خود را دوست داشته باشید، عجیب و نشدنی به نظر می‌رسد. از این گذشته، چگونه می‌توان دشمن را دوست داشت؟ و حتی اگر بتوانیم چرا باید این کار را انجام دهیم؟ آیا احساس نفرت و خصومت نسبت دشمنان مناسب‌تر نیست؟ نسبت به هر کسی که می‌خواهد به ما آسیب برساند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تلاش برای دوست داشتن دشمنان از یک اصل کلی‌تری سرچشمه می‌گیرد به این معنا که باید با همه انسان ها با محبت و مهربانی رفتار کرد. به عبارت دیگر هدف به عمل رسانیدن عشق جهانی است. دوست داشتن دشمنان، به معنای مورد بحث، این نیست که آنها را مانند نزدیکان خود دوست بدارید بلکه به این معناست که خود را از آرزو‍‌های بد برای آنها رها کنید و فعالانه برای دشمنان خود آرزوی سلامتی کنید. بر این اساس، این اصل که شما باید دشمنان خود را دوست داشته باشید، آسان‌تر از آنچه در ابتدا به نظر می‌رسید خواهد بود. با این اوصاف، ممکن است کسی احساس کند که عمل به این پیشنهاد بسیار سخت است. شاید خیلی از ما در حال حاضر حتی برای بخشیدن نزدیک‌ترین افراد خود که حس می‌کنیم در حق ما ظلمی کرده‌اند مشکل داشته باشیم. بنابراین، حتی اگر در توان ما باشد که دشمنان خود را دوست بداریم، این سوال مهم وجود دارد که چرا باید کاری تا این حد سخت را انجام دهیم.
برخی می‌گویندکه باید دشمنان خود را فقط به این دلیل که اخلاق اقتضا می‌کند دوست داشته باشید. در واقع، این دقیقا همان چیزی است که از سنت‌های دینی انتظار می‌رود. اما پاسخ دیگر این است که ما باید دشمنان خود را نه صرفا به منظور پیروی از بایدهای اخلاقی، بلکه به خاطر منافع شخصی دوست داشته باشیم، مهم‌تر از همه به خاطر حفط و احترام به سلامت روانی خودمان. وقتی از این زاویه نگاه به موضوع نگاه کنیم، تلاش برای دوست داشتن دشمنان دیگر آنقدر غم‌افزا و غیرممکن به نظر نمی‌رسد. برعکس، شبیه به راهی برای آزادی خواهد بود، وسیله‌ای برای رهایی از سنگینی کینه و دشمنی.
تمرین بخشش نسبت به کسانی که به شما ظلم کرده‌اند می‌تواند منجر به احساس خوشبختی بیشتری شود
این دیدگاه برگرفته از یک ایده اساسی در سنت بودیسم است، یعنی اینکه هدف اخلاق فراهم کردن امکان رهایی از دوکخا (Dukkha) است؛ اصطلاحی که اغلب به «رنج» ترجمه می‌شود. دوکخا، یک مفهوم اساسی در بودیسم است.
واژه دوکخا در انگلیسی و فارسی ترجمه دقیقی ندارد: می‌تواند به معنای درد، ناراحتی، نارضایتی و مواردی از این دست باشد. اما یکی از انوع دوکخا ناراحتی است که احساس نفرت و کینه نسبت به دشمنان در ما ایجاد می‌کند و روح ما را سنگین می‌کند و از این روست که باید برای کاهش آن کوشا باشیم. یک بینش کلیدی بودایی این است که از طریق تمرین محبت‌آمیز حتی نسبت به کسانی که به شما ستم می‌کنند رنج خود را کاهش دهید. می‌توانیم از طریق مراقبه و تامل به دوست داشتن و آرزوی سلامتی برای آنها به این مهم برسیم.
یافته‌های علمی روانشناسی این ادعا را تایید می‌کند
در واقع، شواهد تجربی زیادی وجود دارد که از تحقیقات معاصر در روانشناسی استخراج شده است که نتایج آنها در تایید این دیدگاه است. به طور مشخص‌تر، شواهد زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد تمرین بخشش در برابر کسانی که شما آنها را دشمن خود می‌دانید، می‌تواند منجر به احساس خوشبختی بیشتری شود.
بوداگوسا، مفسر بودایی قرن پنجم، داشتن احساسات خشم را با گرفتن خاکستر گرم با قصد پرتاب آن به سمت دیگری مقایسه می‌کند که اولین و احتمالا تنها کسی که خواهد سوخت خود آن فرد است. این نکته شهودی بسیار مصداق دارد که خشم و رنجش در درجه اول به شخصی که این احساسات را حفظ می‌کند آسیب می‌رساند. در همین حال، مسیر صلح و آرامش شامل رها کردن این احساسات منفی حتی نسبت به کسانی است که نسبت به شما بدی کرده‌اند.
امپراطور روم و فیلسوف رواقی مارکوس اورلیوس توصیه می‌کند که بهترین انتقام از دشمن این است که مانند آنها نباشیم. اجتناب از انتقام‌جویی و تمرکز بر آدم خوبی بودن کار سختی است و محروم کردم خود از لذت انتقام شاید چندان کار آسانی نباشد اما پاداش بزرگی دارد و آن سبکی روحی و آرامش است که برای خوب زندگی کردن ضروری است.
منبع: psyche
بیشتر بخوانید: سوء استفاده عاطفی چیست؟ آیا آگاهانه اتفاق می‌افتد؟
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1801549منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: روانشناسی بوداییان باید دشمنان خود خود را دوست دوست داشتن دوست داشته باید دشمن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۱۲۳۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آرژانتین مسی را ابدی می‌خواهد: تا ابد بازی کن لئو!
به گزارش "ورزش سه"، بالاخره روزی خواهد آمد که برنده هشت توپ طلا و اسطوره فوتبال آرژانتین، لیونل مسی، چاره‌ای نخواهد داشت جز اینکه کفش‌ها را آویخته و به عنوان فوتبالیست بازنشسته شود. اما در آرژانتین هیچکس دوست ندارد به آن روز فکر کند.
طبق یک سنت فوتبالی مسی به احتمال زیاد ابتدا با فوتبال ملی خداحافظی کرده و مدتی بعد بازی کردن در سطح باشگاهی را هم کنار خواهد گذاشت. لئو در ماه ژوئن 37 ساله می‌شود و این یعنی زمان زیادی تا آن روز باقی نمانده است.
با اینحال لئو مشخص کرده که این اتفاق در آینده خیلی نزدیک نخواهد افتاد. مسی به هموطنانش تعهد داده که در کوپا آمه‌ریکای این تابستان بار دیگر بازوبند کاپیتانی آلبی‌سلسته را به بازو می‌بندد، او حتی به صورت تلویحی اشاره کرده که قصد دارد در جام جهانی 2026 هم حضور داشته باشد. آرژانتین با رهبرش در این دو تورنمنت مدافع عنوان قهرمانی است و چه رویایی شیرین‌تر از اینکه مسی و تیم ملی کشورش بتوانند در آخرین روزهای فوتبالی او از دو عنوان قهرمانی باارزش و تاریخی دفاع کنند.
ازکیل پالاسیوس یکی از هم‌تیمی‌های مسی است که در استادیوم لوسیل قطر طعم قهرمانی دنیا در کنار او را چشیده است. او در مصاحبه با رویترز نشان داد که آرژانتینی‌ها اصلا دوست ندارند به روز خداحفظی مسی فکر کنند. پالاسیوس گفت:" اصلا نمی‌خواهم درباره خداحافظی مسی صحبت کنم. بیایید فکرش را هم نکنیم. ما آرژانتینی‌ها همه می‌خواهیم لئو جاودانه باشد و تا ابد کنارمان بازی کند".
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند